Η BMW M4 GTS απέναντι στη Mercedes AMG GT R. Εντάξει, εκτός ”κάδρου” υπάρχει και η Porsche 911 GT3 RS. Αλλά το συγκριτικό είναι σα να κλέβεις εκκλησία – όλοι ξέρουμε πως η RS είναι καλύτερη. Συνεπώς, επανερχόμαστε στο ντέρμπι
To oποίο, φυσικά, κάποτε ήταν θεωρητικό και μόνο. Γιατί επί δεκαετίες όταν μιλούσαμε για πάθος οδήγησης, γοητεία πλαγιολίσθησης και, γενικώς, οδηγοκεντρικά θέματα, η BMW είχε ανέκαθεν το προβάδισμα.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως ελάχιστες μπράντες έχουν διαφοροποιήσει τον οδηγοκεντρικό τους χαρακτήρα τόσο όσο η Mercedes. Πολύς κόσμος μπορεί να έχει μείνει με την εντύπωση πως οι Mercedes είναι ακόμα για να παρκάρουν στη Ρηγίλλης.
Όπως έχουμε ξαναγράψει στο 4Drivers, η αρχή έγινε με τη C63 AMG, τη Mercedes που άλλαξε τις Mercedes. Έκτοτε, άλλαξε η προσέγγισή της. Στα ”ειδικά” της μοντέλα, τα AMG, ακόμα περισσότερο. Θα έλεγα πως άλλαξε και γενικότερα η προσέγγισή της, ακόμα και σ’ αυτά της καθημερινής πόρτας.
Η αίσθηση του μπροστινού, η συμμετοχικότητα, η απόφαση να επιτραπεί η πλήρης απενεργοποίηση του ESP είναι στοιχεία που θέλουν αυτοπεποίθηση από μια εταιρεία για να τα επιδείξει. Την αυτοπεποίθηση που είχε ανέκαθεν η BMW. Και την έχει ακόμα – έστω κι αν το ταξικό κενό μεταξύ των απλών series και των M εκδόσεων μου φαίνεται κάπως μεγαλύτερο πια. Μπορεί να κάνω και λάθος.
Η προσωπική μου γνώμη είναι, ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές, πως η Mercedes έχει κάνει τεράστιο άλμα ως προς αυτό το στοιχείο. Έβγαλε καθαρά σπορ αμαξώματα που δεν συνδέονται με τις μαζικές της σειρές (βλ. AMG GT R στο παρακάτω video), γέννησε τα Black Series (ακόμα θέλουμε εκείνη την κόκκινη ”C63 Black” με το roll bar και χωρίς πίσω κάθισμα όταν παρουσιάστηκε, κάποτε στη Φρανκφούρτη) και τόλμησε να ξεκολλήσει απ΄το τεχνολογικά προηγμένο πρότυπο της ασφάλειας. Και πήρε τη γενναία απόφαση να συμπεριλάβει αυτό του ”fun to drive”. Ακόμα και τα διαφημιστικά της trailer, συχνά εμπεριέχουν πλαγιολίσθηση – αυτά ήταν ανήκουστα πράγματα για τα ”κορίτσια” της Στουτγάρδης.
Το video του Chris Harris με τρία απ΄τα καλύτερα, πιο πωρωτικά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στον πλανήτη, τις BMW M4 GTS, Μercedes AMG GT R και Porsche 911 GT3 RS, ερμηνεύει εν μέρει την πιο προγενέστερη τοποθέτηση.
Σε μια δοκιμή όπου βασιλεύει το παντιλίκι, η BMW θα έπρεπε να είναι στο φυσικό της γήπεδο – επί χρόνια τη λέμε ”βασίλισσα της πλαγιολίσθησης” στο 4D και δεν το παίρνουμε πίσω. Αλλά δεν είναι, όπως φαίνεται απ΄την περιγραφή του Harris που τη βρίσκει υπερβολικά ακριβή για αυτό που προσφέρει σε σχέση με μια ”απλή” Μ4
Δεν είχαμε την τύχη να οδηγήσουμε τη Mercedes μια ωραία μέρα, κάποτε στα Μέγαρα, αλλά ο Harris ισχυρίζεται πως είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στη GT3 RS. Καταλαβαίνετε το μέγεθος της δήλωσης. Και δεν πιστεύω πως εν προκειμένω ο Harris κάνει επικοινωνιακό παιχνίδι. Άλλες φορές, ναι. Εδώ, όχι.
Σύμφωνοι, υπάρχει αυτή η άτιμη (”πουτάνα”, είναι το σωστό) GT3 RS. Kαι δίπλα της, δίπλα σ’ αυτό το σχήμα, τον ατμοσφαιρικό κινητήρα, την ελαφριά, ψιλοπερίεργη αίσθηση των 911 είναι λογικό πως BMW και Mercedes θα ήταν ένα κλικ πιο πίσω.
Καταντά ίσως βαρετό και προβλέψιμο πως ξαναείναι το καλύτερο αυτοκίνητο για τον εύπορο petrolhead – έστω κι αν a priori μια 911 θα δυσκολεύεται πάντα να βρει πρόσφυση μπροστινού άξονα στο βρεγμένο.
#Διάβασέ το: Ζώντας με μια Carrera. Τι πρέπει να ξέρεις
Να παίξει το video, παρακαλώ.
Photo: BBC/Top Gear
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
