Η κρυφή γοητεία των αυτοκινήτων των €1,000

Post date:

Author:

Category:

Τα αγοράζεις όσο παίρνεις ένα iPhone Χ. Μπορεί και λιγότερα. Αρχαία, κουρασμένα, οι συνταξιούχοι της αυτοκίνησης. Κανείς δεν τους δίνει σημασία. Και όμως. Έχουν τη γοητεία τού να μη σε νοιάζει

Παλιά, εικοσαετίας – και βάλε. Κουρασμένα, αδιάφορα. Μόνο που κι αυτά έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα. Τώρα δε εν μέσω του οικονομικού άπερκατ του λοκντάουν, έχουν και ζήτηση. Πού να τα βρεις τα λεφτά για καινούργιο όταν έχεις βάλει λουκέτο στο μαγαζί;


Σαν το Audi A4 με το οποίο ανεβαίνω το «ποτάμι», στο Περιστέρι.

Ο επιλογέας θέλει πίεση. Η ακρίβεια είναι στο περίπου. Ο 1600άρης κινητήρας, προφανώς παραμελημένος, ακούγεται τραχύς

Δοκιμάζω να πατήσω πιο βαθιά το γκάζι. Επιταχύνει αργόσυρτα, σα να μου ψιθυρίζει πως οφείλω να σεβαστώ την ηλικία του, τα διακόσιες χιλιάδες χιλιόμετρα που κουβαλάει, την κούραση στο μέταλλο. Τον ακούω και αφήνω το γκάζι.

Πιάνω δεξιά λωρίδα. Έχω το απυρόβλητο δίπλα στις νταλίκες. Χαλαρά.

Συλλαμβάνω τον εαυτό μου απαλλαγμένο από ανταγωνισμούς της στιγμής. Να πατάω απαλά το δεξί πεντάλ, να μη με νοιάζει που δεν έχω οθόνη αφής στην κονσόλα. Μου αρκεί αυτή του κινητού μου.

Βλέποντας τη δική σου αρχαιολογία μέσα από άλλα γυαλιά. Δυο εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, φθαρμένα πλαστικά, άραγμα στο κόκπιτ. Τα πιο ανέμελα €1.000 της προσωπικής σου περιουσίας

Σταματάω κάπου στις Αφίδνες. Το βάζω κάτω απ΄τα δέντρα περιμένοντας. Σε άλλες περιπτώσεις, σε ένα καλογυαλισμένο καινούργιο, θα πρόσεχα τα πάντα.

Μη γίνει καμιά γρατζουνιά, μην πέσει καμιά κουτσουλιά, μη, μη, μη, πεντακόσια μη.


GR vs Type R ξενέρωτο βίντεο

Το καλό, ακριβό αυτοκίνητο σε δεσμεύει

Το σκέφτεσαι, θες κλειστό γκαράζ, αγχώνεσαι στη θέα της παραμικρής εκδοράς.

Θρίλερ στην ιδέα του να ανοίξει την πόρτα ο διπλανός και να σου χτυπήσει την πόρτα.

Η Citroën, για παράδειγμα, αντιλαμβανόμενη αυτό ακριβώς το κοινωνικό στρες, σε συνεργασία με τη BASF, ως γνωστόν, απάλλαξε από το άγχος τους ιδιοκτήτες της με τα Airbumps που είναι κάτι σαν θύλακες με αέρα στα πλαϊνά του αμαξώματος. 

Όμως ασημί Αudi A4 δεν ζορίζεται από τέτοια υπαρξιακά. Και ζώντας μαζί του, σου μεταγγίζει αυτή την πολυπόθητη ανεμελιά. Ναι, σε χαλαρώνει. Θα μπορούσα να πω και απελευθερώνει.


Υπάρχει ένας συναισθηματικός δεσμός με το αυτοκίνητο που έζησες τα τελευταία είκοσι και κάτι χρόνια της ζωής σου. Αυτό είναι το cover story ενός Audi A4 του ’95, εξαιρετικά αφιερωμένο. Γερνώντας μαζί του


Σύμφωνοι, το παλιό κουβαλάει μαζί και μπόλικες «αθηρωματικές πλάκες»

Κάνει θόρυβο, το κάθισμα έχοντας χάσει την απορροφητικότητά του κουράζει στις μεγάλες αποστάσεις, τα φώτα του. νυσταγμένα και βαριά, απαιτούν την απόλυτη εγρήγορσή μου. 

Έχει κι άλλα ντεφό. Αλλά δεν πειράζει. Κανείς δεν είναι τέλειος.

Αυτός, λοιπόν, είναι ένας φόρος τιμής στους «συνταξιούχους» της αυτοκίνησης. Σέβομαι την ηλικία του, οδηγώ συντηρητικά, βγάζω από πάνω μου το σαράκι του κατέχειν. 

Αν και, σύμφωνοι, για όλο αυτό, βοηθά και το να έχεις ένα σοβαρό, δυνατό, σπορ αυτοκίνητο στο γκαράζ.


Mazda MX-5 Γιάννης Κωνσταντόπουλος

Photo: 4Drivers.gr

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει